آموزش زبان- englishpod_conversation

برای اون دسته از دوستانی که علاقمند به تقویت زبان انگلیسی و به خصوص مهارتهای شنیداری و گفتاری و تقویت مهارت در انجام مکالمات روزمره هستن، این لینک رو دارم:

http://www.4shared.com/folder/Zm6kWsUQ/Englishpod.html

امیدوارم کمکشون کنه. englishpod خودآموز صوتی فوقالعاده‌ایه که میتونید روی موبایل یا mp3 player داشته باشید و در زمانهای مرده‌ای مثل انتظار در ایستگاه مترو، رفت و آمد بین منزل و محل کار و غیره ازش استفاده کنید.

هدف این بسته آموزشی، آموزش انگلیسی محاوره‌ای با لهجه آمریکاییه و به فهم بهتر و بیشتر مکالماتی که تو فیلم می‌شنوید کمک می‌کنه. در مورد من که واقعا اینطور بوده. خیلی ازش خوشم میاد.

تو مسیری که بالا گذاشتم، این خودآموز رو که حجمش به 2.5 گیگابایت میرسه آپلود می‌کنم. الآن هنوز بخش‌های کمی ازش آپلود شده‌اند. اما اگه به همین مسیر سر بزنید، به مرور بقیه‌اش رو هم آپلود می‌کنم.

 

سکنی گزیدن در نیوزیلند

خیلی فکر کردم تا برای واژه settlement یه معادل با مسما پیدا کنم که تو عنوان این مطلب بگذارم: «سکنی گزیدن». خیلی هم به دلم ننشست.

بگذریم…. یکی از چیزایی که این ماهها خیلی ذهن من و همسرم رو و حتی برخی از اطرافیان نزدیک مثل پدر و مادرها و خواهرامون رو (-پس برادرم چی؟   -آخه من که برادر ندارم!) درگیر کرده، اطلاعات اولیه و ضروری در مورد زندگی در نیوزیلنده. اطلاعاتی مثل باز کردن حساب بانکی، کرایه خانه، قوانین موجر و مستاجر، خرید خانه، مراکز خرید، متوسط قیمت خواربار و ارزاق در نیوزیلند، شماره تلفنهای ضروری، نقشه شهرها، نقشه مسیرهای حمل و نقل عمومی و …. من هم این چند وقته کارم شده بود اینکه همه جا سرک بکشم و یه مقدار اطلاعاتم رو بیشتر کنم. نه اینکه نمی شه این جور اطلاعات رو تو اینترنت پیدا کرد، اما جمع و جور کردن اطلاعات پراکنده‌ای با این دامنه وسیع و به زبانهای انگلیسی و فارسی (تازه دور از جون نویسنده‌هاش، نمی دونی طرف درست متوجه شده، نشده، درست ترجمه کرده یا نه ….) یه کم مشکله.

اما دو سه روز پیش یه ای-میل از ادامه مهاجرت نیوزیلند تو لندن دریافت کردم که مشکل من رو به کلی حل کرد. تو این ای-میل یه لینک برام فرستاده بودن که شامل یه کتاب 186 صفحه‌ای pdf بود. میشه کل کتاب یا هر فصلی‌اش رو که دوست دارید داونلود کنید. یادم اومد که خودم هم قبلا به این صفحه سر زده بودم و کتاب رو داونلود کرده بودم. اما بهش توجه کافی و وافی نکرده بودم!!! خلاصه…… تو این کتاب هر چی که در مورد نیوزیلند بخواهید هست. لینکش رو اینجا می ذارم تا شما هم بتونید ازش استفاده کنید.

تحت عنوان: Settling In   >>>   Advices for New Migrants

http://www.immigration.govt.nz/community/stream/support/settlingin/

 

بیل گیتس به دنبال بازآفرینی توالت‌ها

بنیانگذار شرکت مایکروسافت، بیل گیتس، مردی که کامپیوترهای شخصی را به یک وسیله خانگی بدل کرد، اکنون توجه خود را به بازآفرینی توالت‌ها معطوف کرده است.

به گزارش خبرگزاری فرانسه رئیس برنامه‌های آب، بهداشت محیط و بهداشت شخصی بنیاد بیل و ملیندا گیتس، فرانک راجسبرمن گفت: این بنیاد قصد دارد میلیون‌ها دلار صرف بازسازی توالت‌ها کند که به خصوص در آفریقا «مسئله‌‌ای بسیار جدی است»

هدف این برنامه بهبود وضعیت بهداشتی در کشورهای در حال توسعه با اهدای 2.6 میلیار دلار به افرادی است که دسترسی به توالت بهداشتی، مکانی ایمن برای رفتن به توالت، ندارند.

راجسبرمن سه شنبه 19 ژوئیه در افتتاحیه کنفرانس پان‌آفریکن درباره بهداشت در کیگالی پایتخت رواندا  گفت تنها درصد کمی از آفریقاییان، حتی در شهرهای بزرگ، دارای «توالت‌های سیفون‌‌دار متصل به فاضلاب هستند.»

او گفت: «در شهرها مردم از «توالت‌های پروازی» استفاده می‌کنند.»

«آنها در کیسه‌های پلاستیکی اجابت مزاج می‌کنند و بعد آنها را به درون خیابان پرتاب می‌کنند، که تنها صحنه‌ای زشت است، بلکه کودکانی را در آن حوالی راه می‌روند و بازی می‌کنند در معرض آلودگی با مدفوع قرار می‌دهد، بیماری که بیشتر از HIV/ایدز و مالاریا باعث مرگ کودکان زیر پنج سال می‌شود.»

ریجسبرمن به هائیتی اشاره کرد که در آنجا تا انتهای ماه گذشته 5500 نفر در نتیجه همه‌گیری وبا مردند که گفته می‌شود ناشی از «عدم دفع درست فضولات» یک پایگاه صلح‌بانان سازمان ملل بود.

او گفت دسترسی پیدا کردن مردم در آفریقا و سایر نقاط کشورهای در حال توسعه به توالت می‌‌تواند میزان مرگ ناشی از بیماری‌ اسهالی را حدود 40 درصد کاهش دهد.

البته بنیاد گیتس نه تنها می‌خواهد دسترسی به توالت را بیشتر کند، بلکه قصد دارد به جای ساختن توالت‌های سیفون‌دار که در غرب فراگیر است، اما راه حل مناسبی برای کشورهای فقیر نیست، راه حلی ابداعی برای این موضوع پیدا کند.

ریجسبرمن گفت: «ما به بازآفرینی توالت‌ها نیاز داریم. ما به تکنولوژی نوینی نیاز داریم که نه فضولات را به آب‌های آشامیدنی وارد کند و نه نیاز به فرستادن آنها را از راه لوله‌ای گرانقیمت به تصفیه‌‌خانه فاضلاب داشته باشد که مخارج بالایی دارد.

بنیاد گیتس برای تشویق ابداع‌ها در زمینه توالت، از کنفرانس پان‌آفریکن در کیگالی استفاده کرد تا کمک مالی 42 میلیون دلاری برای تشویق ابداعات در زمینه جمع‌آوری و ذخیره فضولات و ایجاد راه‌هایی برای تبدیل آنها به انر‌ژی دوباره قابل مصرف و کود را اعلام کند.

از جمله ایده‌هایی که در این باره مطرح شده است، توالت بدون آب و سیستمی است که با استفاده از امواج مایکروویو مواد مدفوعی را به سوخت بدل می‌‌کند.

بنیاد گیتس می‌گوید این توالت ابداعی باید مقرون به صرفه باشد، و هزینه آن برای هر روز به ازای هر فرد بیشتر از 5 سنت نباشد. همچنین نصب، استفاده و نگهداری آن آسان باشد.

منبع: همشهری آنلاین

 

مهاجرت به نیوزیلند- مشکلات

بدون شک کشور 4 میلیونی نیوزیلند در این سالها و با باز کردن درهای اقتصادش به روی جهانیان از دهه هشتاد میلادی، دچار کمبود نیروی انسانی ماهر و متخصص شده. این کشور برای جبران این نقیصه دست به اتخاذ سیاستهای تشویقی برای جذب مهاجر از اروپا و آمریکا و سایر کشورها کرده. هر سال چندین نمایشگاه در انگلستان، اسکاتلند، ایرلند و کانادا برای جذب مهاجر ترتیب میده. اما واقعیت اینه که دورافتادگی معیاریه که هر کسی رو برای رفتن به اونجا به تردید میندازه. تصور کنید حدود 9 ساعت اختلاف ساعت با خاورمیانه، 12 ساعت اختلاف با انگلستان و حداقل 16 ساعت با ایالات متحده، باعث شده تعامل آنلاین کیوی‌ها با دنیا نیز کمی با مشکل مواجه بشه. اونها به همین دلیل دست به اتخاذ سیاستهای تشویقی زده‌اند تا بتونن نیروی کار بیشتری رو جذب کنن.

اما با همه این حرفا، رفتن به نیوزیلند زیاد هم ساده نیست. اگه تخصصتون در رشته خاصی هست، از دانشگاههای مورد تایید نیوزیلند فارغ التحصیل شدید و سابقه کار مرتبط هم به میزان کافی داشته باشید، به صورت بالقوه می‌تونید برای مهاجرت به عنوان نیروی کار ماهر اقدام کنید. البته به همه اینها داشتن نمره آیلتس بالای 6.5 رو هم اضافه کنید.

یکی دو تا از رشته هایی که نسبتا راحتتر از بقیه پذیرفته میشن، رشته IT (فناوری اطلاعات) و مهندسی کامپیوتره (علوم کامپیوتر در واقع). اما متاسفانه موانعی هم سر راه فارغ التحصیلای این رشته وجود داره. یکی از اونها که یه جورایی هم باعث دلخوری و تو ذوق زدن میشه، دانشگاه محل تحصیله. اگه دانشگاه محل تحصیلتون تو لیست دانشگاههای مورد تایید نیوزیلند نیست (دانشگاههای بدون نیاز به بررسی)، باید مراقب باشین و دعا کنین. چون مثلا اونا از بین دانشگاههای آزاد، همه رو قبول ندارن. چیزی که تا حالا ازش مطمئنم اینه که دانشگاههای آزاد شهر تهران رو قبول دارن. اما مثلا دانشگاه آزاد واحد نجف آباد (با اینکه جزو بهترین دانشگاهها هست) رو قبول ندارن. اونا کاری ندارن که این دانشگاه عملا از امکانات و سطح علمی و آکادمیک اصفهان بهره منده و اصفهانیها بخاطر توزیع مناسب جمعیت و توسعه شهری دانشگاه آزادی تو محدوده اصلی شهرشون تاسیس نکردن.

من دو نفر رو میشناسم که فارغ التحصیل دانشگاه آزاد (یکی ماهشهر و دیگری نجف آباد اصفهان) تو رشته مهندسی کامپیوتر-سخت افزار هستن. مورد دوم، مدارکش رو به NZQA فرستاد و متاسفانه به عنوان level 6 اسس شد. به همین دلیل هم نمی تونه از طریف مدرکش برای مهاجرت به نیوزیلند اقدام کنه. ایشون مدرک فوق لیسانسش رو از اروپا و از یه دانشگاه خوب گرفته که اتفاقا اون هم جزو دانشگاههای مورد تایید در نیوزیلنده. اما برای استفاده از bonus points باید حتما روی مدرک لیسانسش ادعا (claim) کنه که در نهایت و بعد از یک ماه انتظار این بلا سرش اومد. مورد اول هم level 6 اسس شد.

شاید برای ما یه مقدار درک این نوع برداشت اونا مشکل باشه. اما به هر حال واقعیت داره. امیدوارم یه روزی قوانینشون رو مورد بازنگری قرار بدن و معیارهاشون رو برای رده بندی دانشگاهها تصحیح کنن. البته نباید کوتاهی وزارت علوم و ضعف سیستم آموزشی در ایران رو هم نادیده بگیریم. اگه یه سازمان درست و حسابی میومد دانشگاههای کشور رو با یه معیار منطقی رده بندی میکرد، شاید کشورهایی مثل نیوزیلند هم برای کار خودشون اون رو مبنا قرار می‌دادن و به کسی جفا نمی‌شد.

 

فس فس اضافی!

به نقل از وبلاگ سعید میرواحدی

در تحقیقات مربوط به DNA سازمانی که از جمله موضوعات مورد علاقه من هست نوعی از سازمان وجود داره به نام over-managed یا همون بیش از حد مدیریت شده. این نوع سازمان از جمله سازمانهای بیمار محسوب میشه که لازم هر چه سریعتر درمان بشه. قصه فس فس اضافی هم به نوعی به همین سازمان بیش از اندازه مدیریت شده بر میگیرده. میگید یعنی چی؟ یعنی اینکه با وجود اینکه مدیریت همه امور خیلی خوبه و اینکه همه چیز روی اصول و حساب و کتاب باشه واقعا ایده‌آله ولی اگر همین سیستمی کار کردن به قول خودمون خیلی سیستمی بشه دیگه سازمان انعطاف لازم رو از دست میده و اصطلاحا از اونور بام می‌افته. یعنی اینکه گیج میشه، هنگ می‌کنه  و شایدم فس فس.

با اینکه در یک سری از پستهای قبلی از سیستمهای مدیریتی نیوزلند نوشته‌ام و بعضا خوبیهای این سیستمها رو گفتم ولی در برخی موارد سازمانهای نیوزلندی حکم over-managed  رو دارن و بهتره که کمی در سیستمهاشون تجدیدنظر کنند. مثالهایی در این زمینه دارم که بعضیها رو براتون می نویسم.

– در موارد مربوط به ایمنی فیزیکی به شدت سختگیرند و گاهی اوقات این سخت‌گیری باعث از کار افتادن سیستم میشه. مثال بارز این قضیه مربوط به اتفاقات بعد از زلزله است. البته در این که باید احتیاط کرد بحثی نیست ولی اینکه مثلا برای یک پس لرزه 6 ریشتری که هیچ اتفاقی در پی نداشته دانشگاه یک هفته تعطیل بشه کمی باید تجدیدنظر کرد و یا اینکه بعد از گذشت حدود 5 ماه هنوز آفیس دانشجویان دکترا در برخی دانشکده‌ها آماده نیست و یا اینکه دستورالعملهای سخت گیرانه برای ورود به ساختمانها وجود داره و یا اینکه هنوز بعضی از کتابخونه‌ها بازگشایی نشدن و …. گاهی اوقات این سخت گیریهای زیادی یه جورایی رو اعصابه…

    – امنیت اطلاعاتی هم در برخی موارد یک دردسر محسوب میشه. مثلا از مرکز درمانی دانشگاه خواستم که گزارش دکتر رو برام ارسال کنه تا بفرستم برای بیمه. در جوابم نوشته که ما اطلاعات پزشکی رو ایمیل نمی‌کنیم باید تعهد بدی که کسی غیر از خودت به ایمیل دسترسی نداره و این ایمیل ایمن هست تا برات بفرستیم و البته ما تعهد دادیم و برامون ارسال کردند.

– اینکه همه چیز بر اساس دستورالعمل باشه خوبه ولی گاهی اوقات که موردی خارج از دستورالعمل پیش میاد یه جورایی سیستم هنگ میکنه و لازمه که خیلی کلنجار بری و توضیح بدی تا بتونی انعطاف سیستم را برانگیزانی. نمونه اینکه قراره از طرف دانشگاه برای سمیناری در اوکلند شرکت کنم. هوس کردیم با همسر برویم. بلیط هواپیما گرفتیم و دادیم به دانشگاه، استادم گفت ای کاش تک تک بلیط می گرفتی چون الان بلیطت دو نفرست و مالی نمی‌تونه پولت رو بده! گفتم واویلا… و البته هنوز بعد از گذشت روزها پول رو ندادن!

     – برخی قوانین وجود داره که در ذات مسخره به نظر می‌رسه ولی چون تو سیستم تعریف شده باید ازش تبعیت کرد. مثلا مشکلی برای دوستان به وجود اومده و اون اینکه دوستی که الان 2 ساله نیوزلنده و از اینجا هم خارج نشده بهش گفتن که برای تمدید ویزا نیاز به ارائه گزارش عدم سوء پیشینه پلیس هست، اونم نه پلیس نیوزلند که پلیس ایران! یعنی طرف دو ساله ایران نیست بعدش باید از پلیس ایران گواهی سوء پیشینه بیاره که در دو سال گذشته در ایران مرتکب خلافی نشده! این دیگه از اوناش بود. یک مورد دیگه هم هست. شما با گواهینامه بین المللی شده خودتون می‌تونید یک سال در اینجا رانندگی کنید ولی بعد از یک سال باید برید و گواهینامه نیوزلندی بگیرید وگرنه دیگه حق رانندگی ندارید. برای گرفتن گواهینامه نیوزلندی باید هم در امتحان آیین نامه و هم در امتحان عملی هم شرکت کنید. بالاخره ما نفهمیدیم چطوریه که میتونی یک سال در کل این کشور رانندگی کنی و نیاز به آموزش و امتحان نداری ولی بعد از یک سال باید امتحان بدی!

 به هر حال مقصود از آوردن این نمونه‌ها این بود که بگم باید مواظب بود تا سیستمی عمل کردن ما رو از اونطرف نندازه پایین. گاهی اوقات لازمه که خارج از سیستم فکر کرد و انعطاف لازم رو به سیستم داد وگرنه مدیریت زیادی سیستم هم خوب نیست.